Cząber ogrodowy (Satureia hortensis) pochodzi ze wschodnich rejonów obszaru śródziemnomorskiego. Jest rośliną jednoroczną, dość silnie rozgałęzioną i rosnącą do ok. 30 cm. Ma pojedyncze, małe kwiaty w kolorze białym, fiołkowym lub czerwonawym. Jako przyprawę stosowano już w starożytnym Rzymie. Jego łacińska nazwa powstała od imienia bożka Satyra.
Surowce lecznicze: górne gałązki albo całe ziele
Nazwa łacińska: Satureia hortensis
Substancje lecznicze:
Najważniejszymi składnikami cząbru są: olejki lotne, żywice, garbniki, śluzy i sole mineralne.
Cząber działanie i właściwości lecznicze
- bakteriobójcze
- rozkurczowe
- moczopędne
- pobudza trawienie
Cząber zastosowanie
Cząber ogrodowy można polecić w przypadkach problemów żołądkowo-jelitowych, a zwłaszcza w nieżytach przewodu pokarmowego, niestrawności i braku apetytu. Działa bakteriobójczo, rozkurczowo i moczopędnie. Pobudza również trawienie, powstrzymuje nadmierną fermentację i przeciwdziała wzdęciom. Jest świetnym środkiem w walce z pasożytami jelit i długo utrzymującymi się biegunkami.
Wzmacnia również układ nerwowy. Jest także dobrym środkiem przeciwkaszlowym i przeciwkatarowym. Niektórzy z powodzeniem stosują cząber w walce z bólami głowy.
Jest bardzo przydatny w kuchni dietetycznej, może z powodzeniem zastąpić pieprz.
Zbiór
Swoje walory smakowe cząber ogrodowy zachowuje w ciągu całego roku, ale najlepiej zbierać go tuż przed zakwitnięciem lub w okresie kwitnienia (lipiec, sierpień).
Twoja Zdrowa Medycyna, nr 4/2006