Głóg jednoszyjkowy i głóg dwuszyjkowy są często stosowane w chorobach serca i naczyń krwionośnych, takich jak zastoinowa niewydolność serca, ból w klatce piersiowej i nieregularne bicie serca. Herbata z głogu jest również stosowana w leczeniu zarówno niskiego ciśnienia krwi jak i wysokiego ciśnienia krwi, stwardnienia tętnic (miażdżyca) i wysokiego poziomu cholesterolu.
W Polsce rosną dwa rodzaje głogów, jednoszyjkowy (Crataegus monogyna) i dwuszyjkowy (Crataegus laevigata). Oba mają równorzędne właściwości lecznicze, ale także przeciwwskazania. Jak wyglądają? Czytaj poniżej.
Surowce lecznicze:
- kwiatostan (Crataegi inflorescentia) – tzn. kwiat głogu z 2 lub 5 towarzyszącymi liśćmi,
- owoc głogu (Crataegi fructus).
Nazwa łacińska:
- Głóg jednoszyjkowy – Crataegus monogyna
- Głóg dwuszyjkowy – Crataegus laevigata
Substancje lecznicze:
- Głównymi związkami czynnymi kwiatu głogu są flawonoidy, odpowiedzialne za działanie rozkurczające mięśni gładkich naczyń krwionośnych (m.in. witeksyna i jej glikozydy, rutozyd, hiperozyd, kemferol), a także procyjanidyny oligomeryczne (związki wielofenolowe łagodnie obniżające ciśnienie tętnicze krwi). Zawiera także fenolokwasy, kwasy triterpenowe, związki azotowe, garbniki, olejek eteryczny, beta-sitosterol, a także eskulinę.
- Owoc głogu, również zawiera flawonoidy i procyjanidyny, ale w innych stosunkach ilościowych. Większe są zawartości epikatechiny, oligomerycznych procyjanidyn, natomiast mniejsze są ilości flawonoidów. Ponadto w owocu występują witaminy A i C oraz sorbitol.
Głóg właściwości lecznicze i działanie
- nasercowe
- rozkurczowe
- obniżające ciśnienie krwi
- uspokajające
Głóg zastosowanie
Głóg na serce
Główne działanie głogu to wpływ na serce podobny do działania naparstnicy (jest wskazane podawanie obu tych leków jednocześnie – wzajemnie potęgują działanie lecznicze). Zwiększa siłę skurczu mięśnia sercowego, jednocześnie powodując zwolnienie częstotliwości skurczów serca. Szczególnie wskazane jest stosowanie głogu w chorobach serca u ludzi w wieku podeszłym, u chorych z tzw. sercem płucnym (chorobą serca, która rozwinęła się wskutek choroby płuc).
Głóg może także być wykorzystany w leczeniu zaburzeń rytmu serca, kołatania serca występującego w stanach nadmiernego napięcia nerwowego. Ma działanie uspokajające i choć jest ono o połowę słabsze od waleriany, to jednak równie cenne.
Jest korzystny w leczeniu zaburzeń pracy serca spowodowanych nadczynnością tarczycy oraz zaburzeń sercowych u kobiet w okresie przekwitania. Wyciąg z głogu można podawać także wtedy, gdy jest przeciwwskazane podawanie preparatów naparstnicy lub wyciągów z cebuli morskiej.
Głóg na nadciśnienie
Głóg działa rozkurczająco na mięśnie gładkie, znosi stany skurczowe jelit, dróg moczowych, macicy, a także naczyń krwionośnych, w tym również naczyń wieńcowych, odżywiających serce oraz naczyń dostarczających krew do mózgu. Dlatego preparaty głogu są korzystne dla ludzi z chorobą wieńcową i nadciśnieniem tętniczym oraz zaburzeniami ukrwienia mózgu.
Niektórzy stosują herbatę z głogu w przypadku dolegliwości układu pokarmowego, takich jak niestrawność, biegunka i ból brzucha.
Może także przynosić ulgę w bólach stawowych i kostnych, a także w nerwobólach.
Obejrzyj także wideo z Telewizji dla Zdrowia o właściwościach i zastosowaniu głogu, plus przepis na nalewkę z kwiatów głogu (5:10). W terapii niedokrwiennej serca lek. med. Krzysztof Błecha zaleca łączyć kwiatostan głogu z ekstraktem z liści karczocha i miłorzębu. Natomiast w leczeniu nadciśnienia łączyć z zielem nawłoci, zielem skrzypu i rdestem ptasim.
Herbata z głogu
Przygotuj herbatę głogową gotując 1 łyżkę suszonych jagód w 2 szklankach wody na 10 do 15 minut. Możesz pić herbatę nawet 3 razy dziennie. Przechowuj herbatę w szczelnie zamkniętym pojemniku, dodając 1 łyżkę soku z cytryny, aby zachować składniki aktywne.
Suszony liść i kwiat można stosować w postaci herbaty lub w tabletkach; świeże lub suszone jako nalewka; wyciąg z kwiatów głogu
Suszone owoce jako nalewka, herbata lub tabletki. Można je również dodać do koktajli.
Herbata z głogu – przeciwwskazania i działanie uboczne
Głóg działa łagodnie i powoli, działanie to utrzymuje się przez długi czas i nie obserwuje się szkodliwych działąń ubocznych. Jednakże głóg może wchodzić w interakcje z wieloma lekami na receptę stosowanymi w leczeniu chorób serca i obniżającymi ciśnienie. Jeśli masz chorobę serca, nie używaj głogu bez zalecenia swojego lekarza.
Głóg a ciąża i karmienie piersią
Niewiele wiadomo na temat stosowania głogu w czasie ciąży i karmienia piersią. Pozostań przy bezpiecznej stronie i unikaj używania.
Głóg jednoszyjkowy a głóg dwuszyjkowy – różnice. Jak wygląda głóg?
Głóg jest to gęsty, ciernisty krzew związany z różą, która rośnie na obszarach o wilgotnym klimacie na całym świecie.
Głóg jednoszyjkowy (Crataegus monogyna) i głóg dwuszyjkowy (Crataegus laevigata) są blisko spokrewnione. Oba gatunki często się krzyżują. Rozpoznać można je po liściach, kwiatach i owocach.
Największa różnica to liczba nasion w owocach. Owoce głogu dwuszyjkowego mają dwa lub trzy nasionka, co sprawia, że są lekko owalne, w przeciwieństwie do jednonasiennych, a zatem okrągłych owoców głogu jednoszyjkowego. Owoce głogu dwuszyjkowego są także nieco większe.
Jak wygląda głóg jednoszyjkowy (Crataegus monogyna)
- Liście mają od 2 do 4 cm długości, są jajowate i głęboko klapowane, czasami prawie do środkowej części blaszki, z klapami rozchodzącymi się pod szerokim kątem. Górna powierzchnia jest ciemnozielona, a od spodu jaśniejsza.
- Kwitnie późną wiosną (od maja do początku czerwca w rodzimym regionie) w wiechach po 5-25. Każdy kwiat ma około 10 mm średnicy, pięć białych płatków, liczne czerwone pręciki i pojedynczy słupek z jedną szyjką. Są umiarkowanie pachnące.
- Owoce kształtu jajowato podłużnego z odcieniem brązowym, zawierają jedną pestkę.
Jak wygląda głóg dwuszyjkowy (Crataegus laevigata)
- Liście mają 2-6 cm długości i 2-5 cm szerokości, płytko klapowane, z dwoma do trzech płytkich i skierowanych do przodu klap po każdej stronie liścia.
- Sześć do dwunastu kwiatów tworzy baldachogrono. Każdy kwiat składa się z pięciu białych lub bladoróżowych płatków i jednego dolnego słupka z dwoma szyjkami (od czego pochodzi nazwa gatunku).
- Owoce ciemnoczerwone, o średnicy 6–10 mm, nieco szersze niż długie, zawierające dwie lub czasem trzy pestki.
Głóg – kiedy zbierać i jak suszyć?
Głóg występuje w całej Europie, w Azji, Afryce Północnej. Rośnie na brzegach lasów, jest hodowany jako roślina ozdobna w parkach.
Kwiaty głogu zrywa się na początku kwitnienia w maju. Kwiatów nie należy ugniatać, gdyż łatwo osypują się, ciemnieją i tracą właściwości. Po wysuszeniu w miejscach ocienionych, przewiewnych lub w suszarniach w temperaturze nie wyższej niż 40°C, należy przechowywać w szczelnych pudełkach.
Owoce głogu zbiera się dojrzałe, we wrześniu i na początku października; nieco później niż owoce dzikiej róży. Niekiedy znajdują się w nich larwy owadów, które wyjadają miąższ. Aby się ich pozbyć, dobrze jest, po wysuszeniu owoców na powietrzu, wstawić je na krótko do gorącego piekarnika, uważając jednak, aby nie przypaliły się. Suszony głóg przechowujemy w papierowych torbach lub workach.
Podczas zbierania dzikch owoców zawsze upewnij się, że masz odpowiednią roślinę, szczególnie jeśli chodzi o czerwone jagody. Z jagodami głogu sprawdź kształt liścia, aby upewnić się, że masz właściwe drzewo.
Bibliografia:
- Apteczka Ziołowa, L. M. Krześniak, Wyd. Sport i Turystyka
- https://www.webmd.com/vitamins/ai/ingredientmono-527/hawthorn