Kasztanowiec zwyczajny (Aesculus hippocastanum), mylnie nazywany kasztanem, rośnie w stanie naturalnym na Bałkanach oraz w Iranie. Do reszty Europy dotarł jako drzewo parkowe. Lśniące, brązowe nasiona są trujące, gdy spożyte, jednak przetworzone stanowią skuteczne zioło na problemy z żyłami.
Inne nazwy: kasztanowiec biały, kasztanowiec pospolity, kasztan zwyczajny
Surowce lecznicze: niedojrzałe owoce (fructus immatrurus), nasiona otrzymywane z dojrzałych owoców (semen), kora (cortex), liście (folium) oraz kwiat (flos).
Substancje lecznicze:
- Nasiona zawierają escynę (działanie przeciwzapalne i przeciwobrzękowe) – mieszaninę saponin, flawonoidy, pochodne kumaryny, z których najważniejszymi są eskulina i eskuletyna.
- Kwiat kasztanowca zawiera escynę, flawonoidy, cukry, kwasy polifenolowe i garbniki.
- Kora kasztanowca – w korze występują głównie związki kumarynowe (eskulina i fraksyna), flawonoidy, garbniki i terpeny.
Kasztanowiec – właściwości lecznicze i działanie
- wzmacniające naczynia
- przeciwzapalne
- przeciwobrzękowe
- zatrzymujące krwawienia
Kasztanowiec zwyczajny – zastosowanie
Kasztanowiec na żylaki, hemoroidy i naczynka
Kasztanowiec zwyczajny ma wpływ na naczynia. Podobnie jak witamina PP, wzmacnia je, poprawia elastyczność ścian, zapobiega pękaniu przy niewielkich urazach, zmniejsza przepuszczalność naczyń i zmniejsza obrzęki. Działa przeciwzapalnie, szczególnie w przypadkach stanów zapalnych w żyłach i stanów zapalnych żylaków odbytu (hemoroidy). Zapobiega tworzeniu się zakrzepów wewnątrznaczyniowych, co jest szczególnie ważne w przypadkach nadkrzepliwości krwi oraz po dużych operacjach.
Wyciąg z kasztanowca (z nasion i kwiatów) likwiduje obrzęki powstałe na skutek stłuczeń, zwichnięć lub stanów zapalnych. Może być również stosowany w oparzeniach i odmrozinach, zapaleniach żył i owrzodzeniach na tle żylaków oraz zapaleniach ścięgien.
Wyciąg z kasztanowca zwyczajnego
Także w przewodzie pokarmowym wyciąg z kasztanowca zwyczajnego działa przeciwzapalnie i reguluje rozwój flory bakteryjnej.
Kasztanowiec może być polecany w nieżytach żołądka, w biegunkach, przy braku łaknienia, w stanach skurczowych jelit, chorym z cukrzycowymi uszkodzeniami naczyń.
Tradycja ludowa polecała noszenie przy sobie lub wkładanie do łóżek nasion kasztanowca ludziom cierpiącym na choroby stawów pochodzenia reumatycznego oraz ludziom z innymi bólami stawów i kości.
Kasztanowiec – przeciwwskazania!
Przeciwwskazaniem do stosowania kasztanowca jest ostra niewydolność nerek i ciąża.
Zbiór i suszenie
Korę zbiera się w czasie wiosny i suszy w suszarniach w temp. do 40°C.
Kwiaty (tylko białe) zrywać należy na początku kwitnienia w czasie suchej pogody. Suszyć w miejscach ocienionych, rozkładając cienką warstwą.
Nasiona (kasztany) zbieramy jesienią i suszymy w suszarniach w temperaturze do 60°C.
Apteczka Ziołowa, L. M. Krześniak, Wyd. Sport i Turystyka