Kminek Zwyczajny – właściwości zdrowotne

Kminek zwyczajny (Carum carvi) jest dwuletnią lub wieloletnią rośliną. W pierwszym roku tworzy rozetę przy ziemi, w drugim wyrastają pędy kwiatowe, ale zdarza się, że kwitnie także w trzecim roku. Kminek występuje w stanie naturalnym w Środkowej Europie, u Azji, Afryce Północnej, Australii. W Polsce jest także uprawiany.

Inne nazwy: kminek pospolity, karolek pospolity, kinin, karulek pospolity, karba.

Surowce lecznicze: dojrzale owoce (nasiona) kminku.

Substancje lecznicze:

Duże ilości olejku eterycznego (w odmianach uprawianych może osiągać do 8% ciężaru nasion). Ponadto flawonoidy, związki cukrowe, białkowe, olej tłusty, garbniki i sole mineralne.

Kminek – właściwości zdrowotne i działanie

  • wiatropędne
  • rozkurczowe
  • mlekopędne

Kminek – zastosowanie

Owoce kminku usprawniają pracę przewodu pokarmowego, znoszą stany skurczowe mięśniówki jelit, przywracają prawidłową czynność skurczową jelit. Zwiększają wydzielanie soków trawiennych, zapobiegają nadmiernej fermentacji w jelitach, znoszą wzdęcia brzucha, poprawiają trawienie i przyswajanie pokarmów. Kminek jest dobrze tolerowany nawet przez dzieci i osoby w wieku podeszłym, cierpiące na wzdęcia, brak łaknienia, zaparcia, a także na nadmierną fermentację w jelitach.

Dla matek karmiących jest on cennym środkiem zwiększającym ilość wytwarzanego mleka.

Kminek jest dobrym lekiem dla ludzi cierpiących na dolegliwości wątrobowe, bowiem zwiększa ilość wydzielanej żółci i ułatwia jej przepływ do dwunastnicy, a także jest korzystny dla osób cierpiących z powodu zaburzeń pracy trzustki. Kminek zwiększa także ilość wydalanego moczu.

Zbiór i suszenie

Owoce kminku zbierać należy tylko dojrzale, w dni pogodne, zwykle w końcu czerwca i na początku lipca. Wysuszone owoce należy przechowywać w płóciennych lub papierowych workach.

Apteczka Ziołowa, L. M. Krześniak, Wyd. Sport i Turystyka

Przewiń do góry