Popularny w całym kraju krwawnik pospolity (Achillea millefolium), występuje na łąkach, miedzach pól, nieużytkach. W stanie naturalnym występuje w całej Europie, w Azji, Ameryce i Australii. Już starożytni Grecy i Etruskowie znali właściwości przeciwkrwotoczne tej rośliny.
Łacińska nazwa Achillea wiąże to ziele z mitycznym bohaterem Iliady.
Inne nazwy: stolist, renisz.
Surowce lecznicze: kwiat i ziele krwawnika.
Substancje lecznicze: Głównie olejek eteryczny, którego podstawą jest azulen – alkohol seskwiterpenowy o identycznym składzie chemicznym jak azulen zawarty w rumianku.
Ponadto terpeny, garbniki, substancja gorzka, flawonoidy, aminy, furanokumaryny, sole mineralne, z których najwięcej jest związków magnezu.
Krwawnik pospolity – właściwości lecznicze i działanie
Krwawnik pospolity posiada następujące działanie i właściwości lecznicze:
Ziele krwawnika:
- przeciwkrwotoczne
- żołądkowe
- rozkurczowe
- przeciwzapalne
- pobudzające apetyt
Kwiat krwawnika:
- przeciwzapalne
- przeciwskurczowe
- bakteriostatyczne
Krwawnik pospolity – zastosowanie
Ziele krwawnika, jak nazwa wskazuje, ma właściwości hamujące wszelkie krwawienia. Zatrzymuje niewielkie krwawienia w przewodzie pokarmowym, czy to w przebiegu choroby wrzodowej, czy w krwawieniach z żylaków odbytu. Może także hamować krwawienia z dróg oddechowych i pluć.
Substancje gorzkie zwiększają wydzielanie soku żołądkowego, przez co poprawiają trawienie i zwiększają łaknienie. Krwawnik znosi skurcze mięśni gładkich jelit, dróg żółciowych i moczowych. Może być korzystny w leczeniu zaburzeń czynnościowych przewodu pokarmowego, takich jak wzdęcia, odbijania, przewlekłe zaparcia i stany skurczowe jelit.
Właściwości przeciwzapalne i bakteriostatyczne kwiatu krwawnika są podobne do właściwości rumianku. Znosi stany zapalne jamy ustnej i gardła, zapalenia zatok obocznych nosa i zapalenia narządu rodnego. Jest polecany w upławach i uporczywym świądzie sromu.
Może być stosowany zewnętrznie w otarciach naskórka, drobnych skaleczeniach, pękaniu skóry, oparzeniach, trądziku, wyprysku, a także odmrozinach.
Kwiat krwawnika działa silniej niż ziele.
Z czym łączyć krwawnik?
Na gorączkę: łączy się dobrze z kwiatem dzikiego bzu, miętą pieprzową, sadźcem konopiastym, pieprzem cayenne i imbirem.
Na wysokie ciśnienie krwi: może być stosowany z głogiem, kwiatem lipy i jemiołą.
Krwawnik – skutki uboczne!
U niektórych osób krwawnik pospolity może wywoływać skutki uboczne – uczulenie kontaktowe. Dłuższe stosowanie czasem zwiększa wrażliwość skóry na światło.
Krwawnik – zbiór i suszenie
Krwawnik pospolity należy zbierać w okresie kwitnienia, tj. od lipca do września. Kwiaty zbieramy, ścinając całe baldachy, a ziele ścinając pędy w połowie wysokości.
Suszymy w miejscach ocienionych, przewiewnych lub w suszarniach w temperaturze nie wyższej niż 35°C. Przechowywać chroniąc przed światłem.
Apteczka Ziołowa, L. M. Krześniak, Wyd. Sport i Turystyka