Malina właściwa to krzew popularny w całym kraju i w całej Europie. Występuje w stanie naturalnym, jest również uprawiany. Rośnie głównie w lasach liściastych i na porębach, na skrajach lasów. Kwitnie od maja do sierpnia. Inne rośliny lecznicze z rodzaju Rubus to jeżyna fałdowana (Rubus plicatus).
Nazwa łacińska: Rubus idaeus
Inne nazwy: maliniak.
Surowce lecznicze: owoc i liść maliny.
Substancje lecznicze:
Liście malin – garbniki, kwasy organiczne, sole mineralne, śluzy i dużo witaminy C.
Owoc maliny – poza cukrami duże ilości kwasów organicznych (cytrynowego, jabłkowego, askorbinowego, salicylowego), związki śluzowe, pektyny, antocyjany, sole mineralne (najważniejsze to związki żelaza i miedzi), witaminy: C, A, B2, PP.
Malina – właściwości
Liście maliny:
- ściągające
Owoce maliny:
- napotne
Malina – zastosowanie
Owoc maliny jest znanym środkiem napotnym, używanym na przeziębienie, anginę, w czasie infekcji bakteryjnych i wirusowych przebiegających z gorączką. Po wypiciu naparu lub soku malinowego, po upływie pół lub całej godziny występuje obfite pocenie. Nie udało się dotąd chemicznie wyizolować substancji, która to pocenie powoduje.
Medycyna ludowa polecała maliny jako lek w przypadku niedokrwistości, co może być uzasadnione zawartością żelaza i miedzi.
Liście malin dzięki zawartości garbników mają działanie ściągające i przeciwzapalne. Niszczą bakterie i mogą być używane jako lek przeciwbiegunkowy oraz lek w leczeniu nieżytów żołądka i jelit. Znoszą także bolesne skurcze mięśni gładkich w jelitach, macicy oraz w ścianach naczyń krwionośnych.
Stara medycyna tybetańska polecała liście malin w leczeniu nerwic, a zwłaszcza neurastenii, oraz w ostrych i przewlekłych zakażeniach.
Maliny – przeciwwskazania!
W związku z dość dużą ilością puryn, jakie znaleźć można w owocach malin, nie powinni ich spożywać ludzie ze skazą moczanową oraz niewydolnością nerek.
Zbiór i suszenie malin
Liście zbiera się wiosną i latem z młodych, tegorocznych pędów. Należy je zrywać bez ogonków i suszyć w miejscach ocienionych, przewiewnych.
Owoce powinno się zbierać przy suchej pogodzie, po obeschnięciu rosy, do naczyń emaliowanych, wiader lub dzbanków, bądź naczyń kamionkowych albo szklanych. Owoce na susz mogą być bardzo dojrzałe. Suszenie powinno odbywać się początkowo w temp. 30-40°C, potem 60°C.
Liście i owoce należy przechowywać w szczelnie zamykanych pudełkach.
Apteczka Ziołowa, L. M. Krześniak, Wyd. Sport i Turystyka