Marchew (Daucus carota) pochodzi z Azji Płd.-Zach., tam też rośnie w stanie naturalnym. Jest uprawiana od koła podbiegunowego do strefy tropikalnej. W pierwszym roku życia rośliny wyrasta korzeń spichrzowy, natomiast kwitnie i wydaje owoce w drugim roku. Odmiany jadalne mają korzeń spichrzowy czerwony, pomarańczowy, ciemnofioletowy lub żółty, odmiany pastewne korzeń biały, żółty, czerwony lub ciemnofioletowy.
Inne nazwy: karotka, marchew siewna
Surowce lecznicze: korzeń spichrzowy oraz nasiona marchwi.
Substancje lecznicze:
Korzeń marchwi – dość duża ilość węglowodanów, pektyny, prowitamina A, witaminy: B1,B2, B6, D, H, E, K, PP, substancja działająca podobnie do insuliny, olejek eteryczny, flawonoidy, sole mineralne (związki żelaza, fosforu, wapnia, jodu, miedzi i kobaltu).
Nasiona marchwi – olejek eteryczny, flawonoidy i olej tłusty.
Marchew zwyczajna – właściwości lecznicze
korzeń:
- przeciwcukrzycowe
- przeciwrobacze
- działają korzystnie na przewód pokarmowy
- poprawiają metabolizm
nasiona marchwi:
- rozkurczowe
Marchew zwyczajna – zastosowanie
Korzeń marchwi dzięki bogactwu witamin, jakie zawiera, może być z dobrym skutkiem stosowany w leczeniu niedoborów tych witamin, a przede wszystkim niedoborów witaminy A, gdyż zawiera prowitaminę A, która w wątrobie człowieka ulega przekształceniu do postaci biologicznie aktywnej.
Marchew zwyczajna jest dobrym lekiem przy cukrzycy, zwłaszcza w postaciach wczesnych i u ludzi młodych.
Sok z marchwi ze względu na dużą zawartość soli potasu i innych minerałów może uzupełniać braki tych związków, co jest szczególnie ważne u ludzi długo leczonych lekami moczopędnymi i ludzi cierpiących na bolesne skurcze łydek.
Sok ten może również być używany do płukania ust i gardła przy zapaleniach lub służyć do okładów na rany, ropnie. Posiada też właściwości antyoksydacyjne (przeciwutleniające).
Medycyna ludowa polecała sok z marchwi z miodem lub tartą gotowaną marchew na mleku jako lek na przeziębienie.
Związki siarki zawarte w korzeniu marchwi pobudzają wzrost bakterii regulujących florę układu pokarmowego. Marchew jest dobrym lekiem przy zaparciach, a marchwianka stosowana jest na biegunki u dzieci. Ma także właściwości przeciwrobacze i może być pomocna w walce z glistami i owsikami.
Może być wykorzystana w leczeniu zapaleń jelit. Szczególnie korzystnie działa na przewód pokarmowy ludzi w wieku podeszłym, poprawia pracę jelit i znosi zaparcia.
Dzięki zawartości pektyn i innych związków ma także działanie przeciwmiażdżycowe, obniża poziom cholesterolu i tłuszczów we krwi, celuloza zawarta w korzeniu marchwi sprzyja wydalaniu cholesterolu z organizmu.
Flawonoidy zawarte w marchewce działają przeciwskurczowo na naczynia, w tym także na naczynia wieńcowe. Może więc być wykorzystana w leczeniu choroby wieńcowej i stwardnienia tętnic.
Marchewka może także być używana na maseczki kosmetyczne.
Apteczka Ziołowa, L. M. Krześniak, Wyd. Sport i Turystyka