Rdest ptasi (Polygonum aviculare) jest popularnym chwastem występującym we wszystkich rodzajach upraw, możemy go spotkać również na podwórzach i przydrożach oraz nad brzegami rzek. Rdest jest rośliną jednoroczną lub dwuletnią.
Kwitnie od czerwca do października, niewielkimi białawo lub czerwonozielonymi kwiatami.
Inne nazwy: świńska trawa, rdest różnolistny, rdest pospolity, podorożnik, drutowiec, wróble języczki, bzdziorst.
Surowce lecznicze: ziele rdestu ptasiego.
Substancje lecznicze: dość dużo rozpuszczalnej krzemionki, flawonoidy, olejek eteryczny, kwasy organiczne, garbniki, sole mineralne i witaminę C.
Rdest ptasi – właściwości lecznicze i działanie
- moczopędne
- poprawiające przemianę materii
- przeciwzapalne
Rdest ptasi – zastosowanie
Rdest ptasi (Polygonum aviculare) zwiększa wydalanie moczu, a z nim szkodliwych produktów przemiany materii. Zapobiega krystalizacji związków mineralnych w drogach moczowych, a tym samym powstawaniu i wzrostowi kamieni moczowych. Rdest polecany jest szczególnie w leczeniu i zapobieganiu kamicy szczawianowej i fosforanowej.
Ziele rdestu ptasiego pobudza wydalanie z organizmu toksyn. Ponadto działając przeciwzapalnie w drogach moczowych, niszczy bakterie będące przyczyną tych zapaleń. Niszczy także bakterie w przewodzie pokarmowym.
Rdest może tamować niewielkie krwawienia w drogach rodnych i przewodzie pokarmowym. Wpływ wyciągów tego ziela na naczynia jest znaczny – zmniejszają łamliwość i przepuszczalność ścian naczyniowych.
Rdest ptasi przez medycynę ludową uważany jest za lek przeciwcukrzycowy.
Zioło to może być wykorzystywane w leczeniu zapaleń dróg oddechowych, zapaleń gardła, angin i nieżytów oskrzeli.
Rdest ptasi stosowany zewnętrznie przyspiesza gojenie się ran, owrzodzeń i oparzeń.
Rdest może być polecany ludziom starszym, bowiem przeciwdziała demineralizacji kości.
Rdest ptasi – skutki uboczne i przeciwwskazania
Skutki uboczne przy przyjmowaniu doustnym: Rdest ptasi jest uznawany jako bezpieczny przy krótkotrwałym przyjmowaniu doustnym. Trzy do czterech filiżanek herbaty dziennie, każda przygotowana z 1,5 grama sproszkowanego rdestu, nie wykazały skutków ubocznych w przeprowadzonych badaniach.
Skutki uboczne przy stosowaniu zewnętrznym: Rdest ptasi jest bezpieczny, gdy jest stosowany w płynie do płukania ust dwa razy dziennie przez okres do 2 tygodni.
Rdest ptasi – zbiór i suszenie
Zbierać ulistnione, niezdrewniałe szczyty pędów na początku kwitnienia w sierpniu i wrześniu. Ścinać nożem, nożycami lub kosą. Liście rdestu pokryte białymi plamami nie nadają się do zbioru.
Suszyć należy w miejscach przewiewnych, ocienionych, lub w suszarniach.
Apteczka Ziołowa, L. M. Krześniak, Wyd. Sport i Turystyka