Skrzyp polny (Equisetum arvense)
Inne gatunki to skrzyp leśny (Equisetum silvaticum) o pędach silnie rozgałęzionych i często zwisających, skrzyp olbrzymi (Equisetum maximum) o białych międzywęźlach, łąkowy (o sinozielonych pędach – Equisetum pratense) oraz skrzyp błotny (Equisetum palustre).
Inne nazwy: chwoszcz, chwoszczka, jedlinka polna, strzępka, przęstka, krzemionka, koński ogon.
Surowce lecznicze: pędy płone (zielone).
Substancje lecznicze: Przede wszystkim dużo krzemionki i to w postaci rozpuszczalnej, dobrze przyswajalnej, ponadto flawonoidy, saponiny, garbniki i sole mineralne.
Skrzyp polny właściwości lecznicze i działanie
- moczopędne
- poprawiające przemianę materii
- hamujące krwawienia
Skrzyp polny zastosowanie
Ziele skrzypu zwiększa ilość wydalanego moczu, a wraz z nim szkodliwych produktów przemiany materii. Działanie to jest nawet silniejsze niż wielu znanych środków moczopędnych. Dzięki zawartości związków krzemu skrzyp polny ma duże znaczenie w procesach regeneracyjnych, wpływa on na metabolizm kolagenu, a w konsekwencji na gojenie się ran i odbudowę kości. Związki krzemu zapobiegają także odkładaniu się złogów w drogach moczowych.
Wzmacnia ściany naczyń, zapobiega ich łatwemu pękaniu, zmniejsza skłonność do krwawień, poprawia stan włosów i paznokci, jest ważny w procesach odpornościowych. Opóźnia procesy starzenia się.
Ziele skrzypu jest szczególnie cenne dla ludzi w wieku podeszłym i dla kobiet karmiących, gdyż poprawia mineralizację kości. Korzystne jest w przypadkach przedłużających się krwawień miesięcznych, a także w niewielkich krwawieniach z przewodu pokarmowego.
Medycyna ludowa uważała skrzyp za cenny lek w przewlekłych zapaleniach oskrzeli, a także polecała go do płukania ust i gardła w stanach zapalnych lub do pielęgnacji włosów w przypadkach łysienia. Cyganie używali go jako leku przeciw padaczce.
Zbiór i suszenie
Pędy płonę ścina się przez całe lato, 10-15 cm nad ziemią. Na lekarstwo należy wybierać pędy zdrowe, bez rdzy.
Suszenie powinno odbywać się w miejscach ocienionych i przewiewnych, w suszarniach w temp. nie wyższej niż 4O°C.
Przechowywać należy w suchych pomieszczeniach.
Apteczka Ziołowa, L. M. Krześniak, Wyd. Sport i Turystyka
Sosna zwyczajna | Szałwia lekarska | Śliwa tarnina | Świetlik łąkowy