Aloes uzbrojony (Aloe ferox) ma wiele odmian, ale żadna z nich nie występuje w stanie naturalnym w naszym kraju. Ojczyzną aloesu jest Afryka Płd., Madagaskar, ale jest uprawiany także w Ameryce Płd., na Antylach, na Półwyspie Arabskim i w Indiach.
Od czasów starożytnych przypisywano aloesowi właściwości równe niemal korzeniom żeń-szenia. Przypuszczano, że ma właściwości przeciwnowotworowe, których wprawdzie dotychczas badania nie potwierdziły, ale wykryto wiele substancji o właściwościach leczniczych.
W Polsce jest hodowany jako roślina szklarniowa lub doniczkowa – aloes drzewiasty (Aloe arborescens). Ta wiecznie zielona roślina ma na brzegach mięsistych liści drobne kolce. Bardzo rzadko zakwita w czasie uprawy w doniczce. Kwiaty ma czerwonopomarańczowe, osadzone na kłosowatym pędzie.
Surowce lecznicze:
Liście aloesu, który możemy wyhodować sami lub alona – zestalony sok uzyskiwany z liści aloesu przysyłany z miejsc uprawy do Europy. Sok aloesowy jest surowcem do produkcji wielu leków.
Substancje lecznicze:
Liście aloesu zawierają antrazwiązki, z których głównym jest aloina, mikroelementy (przede wszystkim żelazo, mangan, cynk, miedź, bór, molibden oraz magnez).
Ponadto substancje śluzowe, żywice, substancje gorzkie oraz tzw. biogenne stymulatory, które są prawdopodobnie związkami metali z witaminami i kwasami organicznymi.
Aloes – właściwości lecznicze i działanie
- przeczyszczające
- żółciopędne
- wzmacniające
- poprawiające przemianę materii
- dermatologiczne
Aloes uzbrojony – zastosowanie
Antrazwiązki zawarte w aloesie sprawiają, że wyciągi z tej rośliny są bardzo skutecznymi, łagodnymi preparatami przeczyszczającymi, działającymi po 12-14 godzinach od spożycia. Czynne związki pobudzają wydzielanie soku żołądkowego i żółci, ułatwiają trawienie.
Aloes ma właściwości bakteriobójcze, zapobiega nadmiernej fermentacji w jelitach. Jest polecany dla ludzi cierpiących na zaburzenia pracy przewodu pokarmowego. Korzystnie wpływa na skórę, może być polecany w oparzeniach skóry po naświetlaniach rentgenowskich.
Okłady z aloesu polecane są na trudno gojące się rany. W chorobach oczu takich, jak stany zapalne i zwyrodnienia rogówki i siatkówki oraz zanik nerwów wzrokowych także pomocnym może być aloes. W stomatologii stosuje się go w leczeniu chorób przyzębia i zapaleniach śluzówek jamy ustnej. Może być korzystny w leczeniu zapaleń zatok obocznych nosa, a także w nerwobólach, odmrożeniach i owrzodzeniach.
Apteczka Ziołowa, L. M. Krześniak, Wyd. Sport i Turystyka