Chaber bławatek to roślina pospolita, rośnie w całym kraju, często na glebach ubogich, na nieużytkach, ugorach i miedzach. Występuje jako chwast w uprawach zbóż i okopowych. Kwitnie od maja do września.
Inne nazwy: bławat, modrak, bławatek, wasilek, chaber zbożowy, wołoszek.
Nazwa łacińska: Centaurea cyanus
Surowce lecznicze: kwiaty języczkowe (niezupełnie rozwinięte, mające wygląd pędzelków).
Substancje lecznicze: antocyjany, z których najważniejszymi są cyjanina i pelargina, kwasy organiczne, niewielkie ilości garbników i sole mineralne (duże ilości manganu).
Chaber właściwości lecznicze
- moczopędne
- przeciwzapalne
Kwiat chabru ma łagodne działanie moczopędne, może być stosowany w chorobach z upośledzoną czynnością wytwarzania moczu przez nerki, w zespole nerczycowym, w niewydolności krążenia, w zapaleniach kłębków nerkowych i zapaleniach miedniczek nerkowych. Zapobiega tworzeniu się złogów w drogach moczowych.
Wyciąg z chabru jest skuteczny w stanach zapalnych oczu, a mianowicie w zapaleniach spojówek, zapaleniach brzegów powiek, w nadwrażliwości na promienie słoneczne, a także w przypadkach nadwrażliwości na promieniowanie z ekranów telewizorów. Wyciągi z chabru mogą być używane do płukań i kompresów w zapaleniach błon śluzowych.
Zbiór i suszenie
Kwiaty zbieramy jeszcze niezupełnie rozwinięte, mające wygląd pędzelków, tzw. kwiaty języczkowe. Należy wyskubywać z koszyczków niebieskie płatki i suszyć w miejscach przewiewnych, ocienionych, w temperaturze nie wyższej niż 35°C.
Po wysuszeniu prawidłowo zebrane płatki nie tracą barwy. Jeżeli wśród ususzonych płatków dużą część stanowią jasne i wypłowiałe, oznacza to, że zebrano je nazbyt rozwinięte.
Suszone kwiaty chabru należy przechowywać w szczelnie zamkniętych pudełkach.
Apteczka Ziołowa, L. M. Krześniak, Wyd. Sport i Turystyka