Ojczyzną cebuli jest Azja Środkowa. Znana była już w starożytnej Persji i Grecji. Na całym świecie uprawianych jest kilkaset odmian tej rośliny.
Inne nazwy: cebula ogrodowa, dymka, skulibaba.
Nazwa łacińska: Allium cepa
Surowce lecznicze: świeże cebule, liście oraz sok.
Składniki lecznicze:
Cebula zawiera witaminy, głównie C, ponadto prowitaminę A i witaminy B1, B2, PP, olejek eteryczny, organiczne związki siarki, saponiny, flawonoidy, sole wapnia, fosforu, magnezu, żelaza, cynku i selenu.
Cebula – właściwości lecznicze
- dezynfekujące
- obniżające ciśnienie tętnicze krwi
- moczopędne
- poprawiające przemianę materii
- wykrztuśne
Zastosowanie cebuli
Cebula od wieków była używana jako lek na szkorbut, czyli ostro wyrażoną awitaminozę C. Zabierali ją w dalekie rejsy żeglarze i na dalekie wyprawy polarnicy. Choć nie należy do najbogatszych pod względem zawartości witaminy C roślin, to jednak jej dostępność, łatwość uprawy i przechowywania sprawiły, że przez wieki była jednym z głównych źródeł tej witaminy.
Dzięki właściwościom bakteriobójczym cebula niszczy także bakterie oporne na działanie antybiotyków. Zapach i właściwości bakteriobójcze cebuli wynikają m.in. z zawartości organicznych związków siarki, które są aktywne nawet w bardzo małych stężeniach.
Cebula, poza niedoborami witaminy C, może uzupełniać w organizmie człowieka niedobory innych witamin, a także wiele mikroelementów, przede wszystkim cynku, ważnego czynnika w odporności przeciwwirusowej, selenu – czynnika przeciwmiażdżycowego, fosforu – budulca kości, żelaza – składnika hemoglobiny, czerwonego barwnika krwi i podstawowego przenośnika tlenu, oraz wapnia.
Cebula zwiększa ilość wydalanego moczu, obniża ciśnienie tętnicze krwi.
Obecność saponin uzasadnia stosowanie cebuli jako leku skutecznego w leczeniu suchego kaszlu. Saponiny zwiększają bowiem ilość wytwarzanej plwociny i rozrzedzają ją, co powoduje, że oskrzela mogą oczyszczać się znacznie łatwiej i skuteczniej.
Sok z cebuli
Sok z cebuli może być używany jako lek w zapaleniach żył, żylakach odbytu, a także jako lek przeciwpasożytniczy. Wdychanie tego soku przynosi ulgę w katarach i anginie.
Cebula stosowana zewnętrznie może być lekiem na rany, czyraki, oparzenia i odmrożenia, a także w walce z piegami i trądzikiem. Może być przykładana na bolące miejsca w przypadkach bólów kostnych, stawowych i nerwobólów.
Sok z cebuli może być używany do zwalczania szkodników roślin.
Cebula – przeciwwskazania!
Przeciwwskazaniem do stosowania cebuli są ciężkie choroby nerek i wątroby, ostre choroby przewodu pokarmowego, nasilona niewydolność serca.
Zbiór cebuli
Cebulę dla celów leczniczych zbierać można przez cały okres wegetacji.
Apteczka Ziołowa, L. M. Krześniak, Wyd. Sport i Turystyka